Choroba Hashimoto, czyli przewlekłe zapalenie tarczycy to choroba dotykająca coraz większą liczbę osób, zwłaszcza kobiet. Często bywa tak, iż dana osoba dowiaduje się o tej chorobie w momencie, gdy jest ona już dość mocno rozwinięta- tarczyca nas nie boli, nie mamy wczesnych i wyraźnych objawów, a dopiero gdy są one mocno odczuwalne zostajemy kierowani przez lekarza na szereg specjalistycznych badań krwi. Czym dokładnie jest choroba Hashimoto, jak ją leczyć i jak z nią żyć?
Co to jest choroba Hashimoto?
Choroba Hashimoto jest typową chorobą autoimmunologiczną, a więc taką, w której układ immunologiczny danej osoby atakuje swoje własne komórki i tkanki, gdyż pracuje dysfunkcyjnie. Choroba Hashimoto to, jak już wspomniano, przewlekłe, limfocytowe zapalenie tarczycy, które prowadzi do stopniowego całkowitego wyniszczenia tego gruczołu.
Rezultatem tego jest to, iż organizm nie ma dostarczanych hormonów tarczycowych, które są niezbędne do jego prawidłowego funkcjonowania. Szacuje się, iż na chorobę tą cierpi około 2% całej populacji, a na wystąpienie tej choroby są narażone szczególnie osoby mogące odziedziczyć ją genetycznie od członka rodziny oraz osoby z innymi chorobami autoimmunologicznymi, takimi jak np. cukrzyca typu 1, celiakia, reumatoidalne zapalenie stawów, łuszczyca, niedoczynność kory nadnerczy, etc.
Objawy choroby Hashimoto często są bagatelizowane, gdyż należą do nich częste objawy, jakie towarzyszą nam każdego dnia, a które przypisujemy nadmiarowi pracy czy stresowi. Do objawów takich zaliczyć można zmęczenie, senność, pogorszenie sprawności intelektualnej, tycie, bóle stawów i mięśni, wypadanie włosów, nieregularne miesiączki, trudności z zajściem w ciążę, anemia, nadciśnienie lub spowolnione tętno i wiele innych.
By ocenić, czy cierpimy na chorobę Hashimoto trzeba wykonać serię badań laboratoryjnych, które poprzedzone być powinny dokładnym wywiadem lekarskim. Badania jakie zleci nam lekarz to badanie stężenia TSH, badanie poziomu przeciwciał przeciwtarczycowych anty-TPO i anty-TG, oznaczenie poziomu hormonów tarczycy – tyroksyny (fT4) i trójjodotyroniny (fT3) w surowicy. Lekarz może także zlecić wykonanie USG tarczycy.
Leczenie choroby Hashimoto polega na codziennym przyjmowaniu hormonów tarczycowych, w postaci lewotyroksyny- najczęściej w postaci takich medykamentów jak Eutyrox czy Letrox. W leczeniu tej choroby bardzo duże znaczenia ma także odpowiednia dieta.
Dieta w chorobie Hashimoto
Podstawowa kwestia dotycząca odpowiedniego jadłospisu w chorobie Hashimoto to zwiększenie spożycia białka, a ograniczenie spożywania węglowodanów- ma to duże znaczenie i dla samego leczenia i dla utrzymania prawidłowej masy ciała, co jest dość trudne, jeśli borykamy się z tym schorzeniem.
Chory na Hashimoto powinien także spożywać dużo nienasyconych kwasów tłuszczowych, a także dbać o odpowiednią ilość takich pierwiastków w diecie jak jod, cynk, selen, żelazo, witamina B12 oraz witamina D.
Jadłospis osoby chorej na Hashimoto powinien być dobrany do jej wieku, zapotrzebowania energetycznego, a także do masy ciała i ogólnego stanu klinicznego z uwzględnieniem innych chorób współistniejących. Komponując dania trzeba uwzględniać w nich duży udział warzyw, dobrych tłuszczy np. z oliwy czy z ryb, chudego mięsa, kaszy, ryżu, etc.
Czy choroba Hashimoto utrudnia zajście w ciążę?
Choroba rozwija się powoli, w organizmie powstaje stan zapalny, który może utrudniać zajście w ciąże. Jest to jakby obrona samego organizmu, który jest już dość obciążony chorobą i niejako „broni” się przed ciążą, jako stanek, który mógłby go dodatkowo mocno eksploatować.
Choroba Hashimoto rozregulowuje układ odpornościowy, który może zacząć zwalczać rozwijającą się ciążę, co z kolei prowadzi do częstych poronień jakie występują u kobiet chorych na Hashimoto.
Jeśli choroba rozwinie się dopiero podczas trwania ciąży, prowadzić może często do przedwczesnego porodu, do urodzenia dziecka z niską masą urodzeniową, z wadami genetycznymi czy z tendencją do chorób autoimmunologicznych.
Oceń artykuł!
[Liczba ocen: 0 Średnia: 0]
