Mania i hipomania, czyli emocjonalne wzloty przeplatane stanami depresji i uczuciem totalnej beznadziei- tak w skrócie scharakteryzować można chorobę afektywną dwubiegunową (ChAD), która kiedyś nosiła miano depresji maniakalnej.
Osoby chore na chorobę dwubiegunową to osoby doświadczające bardzo dużych wahań nastrojów- od euforii po epizody uczucia całkowitej pustki. Jak objawia się ta choroba i jak ją skutecznie leczyć?
Co to jest choroba dwubiegunowa?
Nazywana także cyklofrenią, choroba afektywna dwubiegunowa dotyka nawet 6-11% populacji. Choroba dwubiegunowa to choroba psychiczna, która potrafi mieć bardzo niszczycielski wpływ na każdą dziedzinę życia chorego- od relacji międzyludzkich, przez życie zawodowe, na sytuacji finansowej kończąc.
Dlatego tak ważnym jest, by w miarę rozpoznać u chorego charakterystyczne objawy i podjąć jak najwcześniej odpowiednie leczenie, które wyraźnie pozwoli lepiej żyć, pozbyć się choć części zaburzeń i opanować wahania nastroju, które są przykre i dla chorego i dla jego otoczenia.
Objawami choroby dwubiegunowej jest to, iż chory popada na przemian w stany depresyjne i w stany totalnej euforii. Gdy chory doświadcza tzw. „doła” pojawia się u niego apatia, głęboki smutek, brak poczucia własnej wartości, a nawet brak zainteresowania dziedzinami życia i wszelkimi sprawami, które dotąd przynosiły mu spełnienie i radość.
Stany takie przeplatają się ze stanami manii, czyli euforii, kiedy to pacjenta wypełnia stan szczęścia, niespożyta energia, często wręcz ogromna nonszalancja w podejściu do życia, etc.
Podczas stanu hipomanii działania chorego mogą stać się impulsywne, on sam może jawić się jako osoba bardzo chaotyczna, wręcz lekkomyślna. Chory w stanach euforii często cierpi na słowotok, a zrozumienie jego wypowiedzi i kontakt z nim mogą być utrudnione.
Niezależnie czy osoba chora jest akurat w stanie depresji czy manii, może także doświadczać urojeń i halucynacji, które zalicza się do tzw. objawów wytwórczych.
Objawy depresji w CHAD
Zarówno depresja jak i choroba dwubiegunowa to zaburzenia dość podobne do siebie, dlatego tylko dobry i doświadczony psychiatra będzie w stanie odpowiednio je rozróżnić i zdiagnozować chorego.
Objawy depresji jednobiegunowej jak i choroby dwubiegunowej są niemal identyczne, a należą do nich jak już po krótce wspomniano: silny smutek przez minimum 2 tygodnie, płacz bez powodu, podniesiony poziom lęku, niskie poczucie własnej wartości i poczucie winy, utrata energii życiowej, zmęczenie, tycie lub spadki wagi, bezsenność lub senność, rozdrażnienie, etc.
To, co odróżnia chorobę dwubiegunową od depresji to to, iż człowiek cierpiący na ChAD jest dużo bardziej rozdrażniony, nerwowy, ma większe wahania nastrojów, którym towarzyszy niemożliwa do opanowania gonitwa myśli.
W jaki sposób stawia się rozpoznanie choroby afektywnej dwubiegunowej?
By zdiagnozować chorobę afektywną dwubiegunową trzeba stanąć oko w oko ze specjalistą- psychiatrą. To właśnie lekarz psychiatra jest w stanie rozpoznać tą jednostkę chorobą na podstawie całego obrazu klinicznego pacjenta- taki obraz jest najczęściej oparty na pogłębionym wywiadzie medycznym, przeprowadzanym i z pacjentem i często także z jego najbliższymi dla pełnego obrazu osoby i sytuacji.
Chorobę afektywną dwubiegunową leczy się farmakoterapią oraz psychoterapią. By leczenie było skuteczne i przynosiło choremu odczuwalną ulgę, musi być ono ściśle przestrzegane- odstawianie leków czy opuszczanie terapii prowadzi do niemal natychmiastowych nawrotów objawów.
Jeśli pacjent cierpi na zaostrzoną postać choroby dwubiegunowej lub jeśli jego leczenie jest nieskuteczne, często trafia na hospitalizację do szpitala psychiatrycznego- w warunkach szpitalnych włączane jest leczenie jeszcze bardziej specjalistyczne, które ma doprowadzić do poprawy stanu zdrowia osoby chorej i wyciszenia objawów tej przykrej choroby.
Oceń artykuł!
[Liczba ocen: 0 Średnia: 0]
