Wykonując badania diagnostyczne i mając dostęp do danych, chociażby tych w internecie, możemy sami sprawdzić wynik wszelkich testów.
Nieraz w wykazie znajdziemy hasło, iż „wirus jest niereaktywny”- co to oznacza? Możemy to sprawdzić na przykładzie wyników badań w kierunku wirusa HCV.
Wirus HCV- jak można się zarazić?
Wirusowe zapalenie wątroby typu C- tak właśnie brzmi cała nazwa jednostki chorobowej, która wywoływana jest wirusem HCV.
Jest to groźna choroba zakaźna, a jej największe niebezpieczeństwo tkwi w tym, iż często nie wykrywamy jej latami, zaś wirus potajemnie namnaża się w naszym organizmie i zmienia patologicznie tkanki wątroby.
Hepatitis C Virus, bo o nim mowa rozwija się przez długi czas w pełni bezobjawowo, można go mieć w ciele nawet kilkanaście lat i zupełnie być tego nieświadomym.
Ostatecznie może to prowadzić nawet do poważnego stanu marskości wątroby czy do powstania zmian nowotworowych.
Niestety nie mamy szczepionki przeciwko WZW C, dlatego też, by uniknąć zakażenia najważniejsza jest profilaktyka i diagnostyka.
Gdzie można zarazić się wirusem HCV?
W większości przypadków do zakażenia dochodzi w miejscach, gdzie dojść może do zerwania ciągłości tkanek oraz wskutek kontaktu z z krwią osoby zakażonej.
Źródłami zakażenia mogą więc być placówki ochrony zdrowia (zakażenie przy pobieraniu krwi, wykonywania zastrzyku, podczas zabiegów dentystycznych, etc), gabinety kosmetyczne (zabiegi polegające na nakłuwaniu skóry, przekłuwanie uszu), gabinety tatuażu, dożylne lub donosowe przyjmowanie narkotyków, wspólne korzystanie z maszynki do golenia wraz z osobą zakażoną, kontakt z krwią chorego na skutek przypadkowych zdarzeń- np. wypadek lub bójka, zakazić może matka swoje dziecko podczas porodu, a nawet w czasie ciąży, podczas kontaktów seksualnych bez zabezpieczenia.
Jakie objawy powinny zwrócić naszą uwagę? Niestety objawy zakażenie HCV nie są swoiste, dlatego na samej ich podstawie trudno ocenić, że chodzi właśnie o tego wirusa.
Do objawów należą: zmęczenie, bóle stawów, bóle brzucha, objawy dyseptyczne, świąd skóry, często zażólcenie oczu oraz skóry.
HCV niereaktywny a reaktywny
Badania mające na celu wykryć wirusa HCV są prowadzone etapowo.
Pierwszy etap badań to serologiczne badania przesiewowe, które wykorzystują czynniki immunochemiczne i mają na celu oznaczenie obecności przeciwciał przeciwko wirusowi HCV, czyli anty-HCV.
Czynniki immunochemiczne są bardzo czułe, co pozwala z dużą dozą dokładności wykryć przeciwciała w surowicy lub w osoczu osoby badanej.
Niestety, im bardziej przeciwciała te są nieswoiste, tym bardziej wynik będzie wynikiem fałszywie dodatnim.
Jeśli po pierwszym etapie badania otrzymujemy wyniki reaktywne, a więc dodatnie, trzeba wykonać kolejne badanie molekularne.
Badanie to ma dać określić czy w osoczu lub surowicy pacjenta znajduje się materiał genetyczny wirusa HCV.
Jeśli okaże się, iż badanie etapu pierwszego anty- HCV dało wynik reaktywnie dodatni, zaś badanie etapu drugiego wynik niereaktywny, czyli ujemny, HCV RNA, następuje trzeci etap badania, który ma na celu określenie obecności tzw. reakcji krzyżowych.
Badania w kierunku zakażenia wirusem HCV nie są powszechnie finansowane w ramach NFZ.
HCV- leczenie
A co w momencie, gdy okaże się, iż nasz wynik jest reaktywny, a więc jesteśmy zakażeni wirusem HCV?
W takim momencie trzeba jak najszybciej podjąć działania ograniczające lub hamujące się namnażanie tego wirusa.
Jeśli obecność wirusa wykryje się na wczesnym etapie zakażenia, jego leczenie i wyleczenie jest skuteczne w 99%.
Leczenie polega na podawaniu pacjentowi leków nowej generacji, a leki te podane jak najwcześniej skutecznie chronią przed rozwinięciem się żółtaczki, niewydolności wątroby, a nawet zmian onkologicznych w obrębie tego narządu.
